සිවිල් සමාජයට අඩුම වශයෙන් තමන් ගැන නිර්වචනයක් තිබේද? වාමාංශික චින්තනය තුළ සිවිල් සමාජය නිර්වචනය වන්නේ උපරි - ව්‍යුහයේ සංස්ථාවන් ලෙසිනි. ලෝකය වෙනස් නොකර ජීවිතයේ තත්ත්වයන් වෙනස් කළ හැකි යැයි සිතන අයට ‘සිවිල් සමාජය’ කියා කිව හැක.

සමාජ ක්‍රමය ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීමට දරන ලද අසාර්ථක ගරිල්ලා ව්‍යාපාර තුනක විනාශයට පසු ධනවාදය දැන් ලංකාවේ නියම ප්‍රමිතියට පැමිණ ඇත.

 අපට මේ ආරංචිය ලැබෙන්නේ මාතලේ, උකුවෙල ප්‍රදේශයෙන් ය. එම ආරංචියට අනුව උකුවෙල ප්‍රදේශයේ සැලකිය යුතු පිරිසක් වකුගඩු විකුණා ඇත. මිනිසාට උපතින් ම වකුගඩු දෙකක් හිමිවී තිබේ. ජීවත්වීම සඳහා ඉන් එකක් වුව සෑහෙන බව පිළිගැනීම ය. ඒ අනුව අසාධ්‍ය රෝගියකුට වකුගඩුවක් දන්දීමේ අවස්ථාව ඇත.

ජනතාවගේ දිළිඳුකම පිටුදැකීම සඳහා කුඩා - කුඩා ප්‍රජා ව්‍යාපෘති හෙවත් මහජන ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක කළ යුතුය යන්න ප්‍රචලිත වන්නට වූයේ 1980 ගණන්වල සිටය. ඉන්දියාවේ අමූල් ව්‍යාපාරය, බංගලි දේශයේ ග්‍රාමීන් බැංකු ක්‍රමය හා ශ්‍රී ලංකාවේ ජනසවිය ව්‍යාපාරය එලෙස කුඩා කුඩා ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක කළ වැඩසටහන්ය.

කෝච්චියට අදාළ සිද්ධි දෙකක් සම්බන්ධයෙන් කාගේත් අවධානයට යොමුකරවන්නට කැමැත්තෙමු. එක සිද්ධියකින් කියැවෙන්නේ කෝච්චියේ ඇති වූ බෝම්බ බියක් ගැන ය. ශ්‍රී ලංකාවේ පැවැති තිස් අවුරුදු යුද්ධය කාලය තුළ දී මෙවැනි බිය අමුතු දෙයක් නොවේ.