Friday, 22 November 2024

ඔබ COVID-19 ආසාදිතයෙක්දැයි හඳුනා ගැනීම සඳහා ඔබේ නාසය ඔබට ම හෝඩුවාවක් ලබා දෙන බව සින්සිනාටි විශ්ව විද්‍යාලයේ කණ, නාසය සහ උගුර පිළිබඳ විශේෂඥයෙක් පවසනවා.

සින්සිනාටි යනු එක්සත් රාජධානියේ ඔහියෝ වල පිහිටි ඉතා ම පැරණි විශ්ව විද්‍යාලයක්.

ගඳ සුවඳ දැනීම නැතිවීම COVID-19 ආසාදනයේ ප්‍රධාන දර්ශකයක් විය හැකි බවයි ඔහු ප්‍රකාශ කරන්නේ.

COVID-19 හි භෞතවේදය තීරණය කිරීමේදී නාස් කුහරයේ ඇති වැදගත්කම වෛද්‍යවරුන් වැඩි වැඩියෙන් හඳුනාගෙන ඇති බව නාසයේ සහ කෝඨරකවල (Sinus) රෝග පිළිබඳ විශේෂඥ දැනුමක් ඇති සින්සිනාටි වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ සහකාර මහාචාර්ය අහමඩ් සේදගාට් පැහැදිලි කරනවා.

COVID-19 සාමාන්‍යයෙන්, නාසය අවහිරවීම හෝ සොටු නිෂ්පාදනය වැනි රෝග ලක්ෂණ (මේවා සාමාන්‍යයෙන් වෛරස් සෙම්ප්‍රතිශ්‍යාවලදී ඇති වන රෝග ලක්ෂණයන්ය.) සමග සම්බන්ධ නොවන බව ඔහු පවසනවා. COVID-19 වෙනත් සාමාන්‍ය සෘතුමය අසාත්මිකතාවන්ගෙන් (Seasonal Allergies) වෙන්කර හඳුනා ගැනීමට තරමක් පහසු වන්නේ ද මේ වෙනස නිසයි.

COVID-19 වෛරසය නාසයේ රෝග ලක්ෂණ වල තරමක් අද්විතීය සංයෝජනයක් සමඟ සම්බන්ධ වන බව ඔහු පවසනවා. කෙනෙකුගේ නාස් කුහරයේ වෙනත් බාධාවක් නැතුව හදිසියේ ම ගඳ සුවඳ දැනීම නැතිවීම, ‘ඇනොස්මියා’ (Anosmia) ලෙස හැඳින් වෙනවා. එය සිංහලෙන් හඳුන්වන්නේ “අවඝ්‍රාණය” ලෙසයි. මෙසේ හදිසියේ ඇතිවන ඇනොස්මියා තත්ත්වය COVID-19 රෝගයේ හොඳ අනාවැකියක් වන අතර එය “අනුමාන COVID-19 තත්ත්වයක්” ලෙස සලකා වහාම එම පුද්ගලයා ස්වයං නිරෝධායනයට ලක්වීමට පෙළඹ විය යුතු බවත් ඔහු පවසනවා.

COVID-19 වෛරසය ආසාදනය වන බොහෝ පුද්ගලයින් වෛරසයට නිරාවරණය වී දින දෙකේ සිට 14 දක්වා කාලයක දී උණ, කැස්ස සහ හුස්ම හිරවීම වැනි රෝග ලක්ෂණ පළ කරනවා. රෝග පාලනය හා වැළැක්වීමේ මධ්‍යස්ථානවලට අනුව පුද්ගලයන්ට හුස්ම ගැනීමේ අපහසුතාවයක් හෝ නිරන්තර පීඩනයක් හෝ පපුවේ වේදනාවක් හෝ ව්‍යාකූලත්වයක් හෝ නැගිට ගැනීමට නොහැකියාවක් හෝ ඇත්නම් නම් වෛද්‍ය ආධාර අවශ්‍ය වෙනවා.එහෙත් බොහෝ දෙනෙකුට එවැනි ආධාර නොමැතිව සුවය ලැබෙනවා.

COVID-19 වෛරසය නිපදවීම නාසය තුළ ඉතා ඉහළ මට්ටමක පවතින අතර එය එම රෝගීයා තවමත් රෝග ලක්ෂණ පළ නොකරන හෝ ඉතා මෘදු රෝග ලක්ෂණ පමණක් පළ කරන රෝගයේ මුල් අවධියේදී සිදු වන බවයි ඔහු පවසන්නේ. එවැනි පුද්ගලයින් කිවිසුම් මගින් ඉතා කුඩා බිඳිති ලෙස හෝ නාසය අල්ලා වෙනත් පෘෂ්ඨ ස්පර්ශ කිරීම මගින් හෝ මෙම වෛරසය ව්‍යාප්ත කරනවා.

නාසයේ වෙනත් බාධාවක් නැතුව හදිසියේ ඇතිවන ඇනොස්මියා තත්ත්වය “COVID-19 හි අතීශය නිශ්චිත දර්ශකයක්” බවයි ඔහු පවසන්නේ. ඔහු මෙම සොයා ගැනීම කරන්නේ වර්තමාන කොරෝනා වෛරසයට සාපේක්ෂව මිනිසාට පීඩා කරන වෙනත් කෝඨරක(Sinus) හා නාසයේ ආබාධ පිළිබඳව කර ඇති අධ්‍යයන 19 ක් විශ්ලේෂණය කිරීමෙන්. පැරිස් වෛද්‍යවරුන් වන ඩොමිනික් සැල්මොන් සහ ඇලයින් කෝරේ (Dominique Salmon and Alain Corré) විසින් මෑතකදී කරන ලද අධ්‍යයනයක් ගැන ද ඔහු ලිපියක සඳහන් කරනවා. එයින් පෙන්නුම් කරන්නේ නාසයේ වෙනත් බාධාවකින් තොරව ඇති වූ ඇනොස්මියා තත්ත්වයෙන් පෙළෙන රෝගීන් 55 දෙනෙකුගෙන් 94% ක්ම PCR මගින් COVID-19 සඳහා ධනාත්මක වී ඇති බවයි.

පුද්ගලයෙකුට COVID-19 ආසාදනය වූ ඕනෑම වේලාවක ගඳ සුවඳ දැනීම නැතිවීම සිදුවිය හැකි නමුත් මෙය ආරම්භක රෝග ලක්ෂණයක් ලෙස ඇති වූ විට එය විශේෂයෙන් උපදේශාත්මක බව ඔහු පවසනවා.

කෙනෙකුගේ ගඳ සුවඳ හදිසියේ නැතිවීම තමාට COVID-19 ඇතැයි සිතීමට බොහෝ දෙනෙක්ව පොළඹවන්නේ නැති බව ඔහු පවසනවා. මෙවැනි පුද්ගලයින් සුපුරුදු පරිදි තම ව්‍යාපාර සහ රාජකාරි කටයුතු කරගෙන යන අතර එමගින් ඔවුන් මෙ⁣ම රෝගයේ වාහකයින් ලෙස ද ක්‍රියා කරනවා.

නාස් කුහරය යනු COVID-19 වෛරසය ප්‍රධාන වශයෙන් සිරුරට ඇතුල් වන හා ආසාදනයට ලක් වන ස්ථානය විය හැකි බවයි පවසන්නේ.

– වෛද්‍ය ලෝචන ප්‍රනාන්දු

Posted On Thursday, 29 October 2020 07:57 Written by
 
බෙලේ ගුනෙස්, උපන්නේ දුප්පත් පවුලකය. ඇගේ ළමා කාලය දුප්පත්කමින් හා අමිහිිරි අත්දැකීිම් වලින් පිරී තිබිණ. ඇය දරුවන් අට දෙනෙකුගෙන් යුතු පවුලක බඩපිස්සිය වූවාය. ඇගේ පියා ගල්වඩුවෙකු වූ අතර මව රැකියාවක් නොකළාය. ඉතින් මේ විශාල දරු පවුලට, දුප්පත්කමින් දැඩි ලෙස පීඩා විදින්නට සිදු විය.
මේ දුෂ්කර ජීවිතය වෙනස් කරගන්නට බෙලේගේ අක්කාට ලොකු උවමනාවක් තිබිණ. ඒ නිසා ඇය තම උපන් රට වූ නෝර්වේ අත්හැර, රැකියාවක් සොයාගෙන ඇමරිකාවට ගියාය. යන්තමින් වයස සම්පූර්ණ වූ ගමන්ම බෙලේද අක්කා ගිය මගම ගියාය.
ඇමරිකාවේ චිකාගෝ හි දී හදුනාගත් අයෙකු සමග 1884 වසරේදී ඇය විවාහ වූවාය. ඒ විවාහයෙන් ඇයට දරුවන් දෙදෙනෙකු ලැබිණ. ඒ දරු දෙදෙනාම අඩු වයසින් මිය ගියහ. මරණ පරික්ෂණ වලදී වාර්තා වූයේ ඔවුන් මියගොස් ඇත්තේ මහ බඩවැල ඉදිමීමේ රෝගයෙන් බවය.
බෙලේ ඒ දරු දෙදෙනාගේ ජීවිත රක්ෂණ මුදල් ලබා ගත්තාය.
ඉන්පසු ඇය තවත් දරුවන් කිහිප දෙනෙකු දරුකමට හදා ගන්නට ගත්තාය.15-10-2020_01.jpg
1900 අවුරුද්දේදී ඇගේ සැමියාද මිය ගියේය. ඔහුගේ මරණය සිදුව ඇත්තේ වස දීමකින් විය හැකි යැයි එක් වෛද්යවරයෙකු සැක පහළ කළ නමුත්, ඔහු මිය ගියේ හෘදයාබාධයකින් යැයි ඔවුන්ගේ පවුලේ වෛද්යවරයා සහතික කළේය.
සැමියා වෙනුවෙන් යොදා තිබුණු ජීවිත රක්ෂණ ඔප්පුවේ වන්දි මුදල ලබා ගත් බෙලේ, ඒ මුදලින් ඉන්ඩියානා ප්රාන්තයේ ලා පොර්ටෙ ප්රදේශයෙන් ගොවිපොලක් මිලදී ගත්තාය.
1902 වසරේදී ඇය නැවත විවාහ වූවාය. එහෙත් වැඩි කල් යන්නට කලින් ඔහුද මිය ගියේය. ඔහුගේ මරණය සිදුවූයේ ගොවිපොලේ යන්ත්රයක කොටසක් ඔහුගේ හිස මතට කඩාගෙන වැටීමෙන් සිදුවූ හදසි අනතුරක ප්රතිඵලයක් ලෙසටය. බෙලේ ඔහුගේ ජීවිත රක්ෂණ මුදලද ලබා ගත්තාය.
දෙවන සැමියාගේ මරණයෙන් පසුව, බෙලේගේ ජීවිතය ඒකාකාර චරියාවකට යොමු විය. තමාට සුදුසු සැමියෙකු සොයා ගැනීම සදහා ඇය පුවත්පත් වලට දැන්වීම් දැම්මාය. ඒ මංගල යෝජනා වල ප්රතිඵලයක් ලෙසින් ඇගේ ගොවිපොල වෙතට බොහෝ පිරිමි ඇදී එන්නට වූහ. ඒ හැම කෙනෙකුටම ඇය කී එක් දෙයක් විය. තමන් සමග විවාහයක් සිදු වෙන්නට නම්, දෙදෙනා අතර හොද විශ්වාසයක් ගොඩ නැගිය යුතුය. ඒ විශ්වාසය ගොඩ නැගෙන්නේ ඇගේ ණය තුරුස් ගෙවා දමන්නට ඔහු විසින් මුදල් වියදම් කරන්නේ නම් පමණකි. ඉතින් බෙලේගේ විශ්වාසය දිනා ගන්නට උවමනා වූ අය බෙලේගේ බැංකු ගිණුමේ මුදල් තැන්පත් කළහ.15-10-2020_01_06.jpg
 
එහෙත්විශ්වාසය දිනාගනු වෙනුවට සිදුවූයේ ඔවුන් අතුරුදහන් වීමය.
“මේ පිරිමි කවුරුවත් විශ්වාස කරන්න බෑ.. බදිනවාම කියලා පොරොන්දු වෙලා ඉදලා හිටි ගමන් අතුරුදහන් වෙනවා...” ඔවුන් ගැන අසන හිත මිතුරන්ට හා අසල්වැසියන්ට බෙලේ කීවේ එහෙමය. ඒ මිනිසුන්ගේ ඥාතීන් බෙලේගෙන් ඒ අය ගැන විමසූ විට බෙලේ කීවේ වෙනත් කතාවකි. බෙලේ ඔවුන්ට කීවේ ඒ අදාල කෙනා, නෝර්වේ, ඔරිගොන් හෝ සෙන්ට් ලුවිස් වෙත ගිය බවය.
එසේම ඇය හදා ගන්නට ගත් එක් දියණියකත් පෙනෙන්නට නොසිටියාය. ඇය කැලිෆෝනියාවේ තිබෙන නේවාසික පාසැලකට ඇතුලත් කළ බව බෙලේ අසල්වැසියන්ටත් ඥාතීන්ටත් කීවාය.
1908 අවුරුද්දේ අප්රේල් විසි අට වැනිදා හිටි හැටියේම, බෙලේගේ ගොවිපොල නිවාසය ගිනිගත්තේය. එහි උන් ගොවිපොල සේවකයින්ට නම් පණ බේරාගෙන පැනගන්නට පුළුවන් වී තිබිණ. එහෙත් බෙලේත් ඇගේ දරුවනුත් ගින්නට හසුවී තිබිණ. ගින්න නිවී ගිය පසුව, නිවසේ බිම් ගබඩාවේ තිබී මළ සිරුරු හතරක් හමු විය. ඉන් තුනක් කුඩා දරුවන්ගේය. එකක් වැඩිහිටි ගැහැණියකගේය. විස්මයට කාරණය වූයේ, ගැහැණු මල සිරුරේ හිස අතුරුදහන් වී තිබීමය. ඒ නිසා එය කාගේදැයි අදුනා ගන්නට නොහැකි විය.
ගොවිපොලේ සේවය කළ හැම කෙනෙකුගෙන්ම පොලිසිය ප්රශ්න කළේය. එයින් එක් සේවකයෙකු කීවේ අමුතු කතාවකි.
“බෙලේ නෝනා මට පවරලා තිබ්බේ වීල් බැරෝවෙන් කුණුරොඩු ගේන එකයි, ඒ කුණුරොඩු ගොවිපොලේ පිටිපස්ස කෙළවරේ තැන් තැන් වල විසිරුවන එකයි. බෙලේ නෝනා කියන තැන් වල තමයි මට කුණුරොඩු විසිරුවන්න සිද්ධ වුණේ..”15-10-2020_04.jpg
 
මේ අමුතු සාක්ෂියෙන් කෝරලය භාර මුලාදෑනියාගේ සැකයඇවිස්සිණ. වහාම ඒ ප්රදේශ පරික්ෂා කරන්නැයි ඔහු විසින් නියෝග නිකුත් කරන ලදී. ගොවිපොලේ පසුපස කොටස හාරා බලන්නට පටන් ගත් විට එක් ඇටසැකිල්ලක්හමු විය. ඉන්පසු තවත් ඇටසැකිල්ලක්.. එයිනුත් පසුව තවත් ඇටසැකිල්ලක්.. මේ අයුරින් බෙලාගේ ගොවිපොලෙන් හමුවුණු මිනිස් ඇටසැකිළි සංඛ්යාව හතලිහකට වැඩි විය. මිනිස් ජීවිත හතලිහකට වැඩි සංඛ්යාවක් බෙලා අතින් කෙළවර වී තිබිණ. ඒ හතලිස් දෙනා අතර, ඇයව විවාහ කර ගැනීමට පැමිණි පිරිමින්ගේ පමණක් නොව, කැලිෆෝනියාවේ නේවාසික පාසැලකට ගියා යැයි කියූ ඇගේ දියණියගේ ඇටසැකිල්ලත් තිබිණ.
ඉතින් බෙලාට සිදු වූයේ කුමක්ද.?
අර හමුවූ ගැහැණු මලසිරුර කාගේද.? එය බෙලාගේ නොවේ යැයි කියැවිණ. ඒ සිරුර බෙලාගේ සිරුරට වඩා උසින් හා මහතින් අඩු යැයි ඇයව දන්නා අය මෙන්ම වෛද්යවරුද පැවසූහ. එසේම අවසන් දින කිහිපයේදී බෙලා තමන්ට වඩා උසින් හා මහතින් මදක් අඩු ආගන්තුක ගැහැණියක් හා පයුරු පාසානම් පැවැත්වූ බවද වාර්තා විය.
ගින්න ඇති වෙන්නට දින කිහිපයකට පෙර, බෙලා තමන්ගේ බැංකු ගිණුම් වල තිබුණු හැම සතයක්ම ආපසු ලබාගෙන ඇති බව, ඇගේ බැංකු ගිණුම් පරික්ෂා කිරීමේදී දැනගන්නට ලැබිණ.
ගොවිපොලේ ගින්නෙන් ඇය මියගියේ නැති බව නම් සහතික විය. එසේ නම් බෙලාට සිදුවූයේ කුමක්ද.?
ඒ ගැන කිසිවක් ඉන්පසු අහන්නට ලැබුණේ නැත.
එහෙත් ඉන්ඩියානා ප්රාන්තයේ බිහිසුණුම මිනීමරු ගැහැණිය ලෙසින් බෙලාගේ නම නම් ඉතිහාසයට එකතු විය.
නිම්මි මුදිතා හේරත්
සති අග අරුණ
Posted On Thursday, 15 October 2020 09:00 Written by
ලංකාවේ මුල්ම හදවත් සැත්කමට ලක් වූ දැරිය හැත්තෑ වසකට පසු කියන කතාව
- දැරියට අවුරුදු දහයයි සැත්කම කළේ ජාතික රෝහලේ
- මුලින්ම සැක කළේ ක්ෂය රෝගය කියලා
- සැත්කම සිදු කළේ උරස් කුහරය විවෘත කරලා.
වර්තමානයේ නම් හෘද සැත්කමක් යනු සාමාන්ය දෙයකි. නමුත් අදින් දශක හතකට පමණ පෙර හදවත් සැත්කමක් යනු විස්මකර්ම වැඩකි. විශේෂයෙන්ම කුඩා දැරියකට හෘද සැත්කමක් මෙරට දී සිදු කිරීම පුදුමෙනුත් පුදුමයකි.
ඉතිහාසගත වන ඒ සැත්කමට භාජනය වී ඇත්තේ යන්තම් වයස අවුරුදු නවය ඉක්මවූ දැරියකි. ඇය දැන් වයස අවුරුදු 80ක මිත්තනියකි. සැත්කම සිදු කර ඇත්තේ 1949 ජුනි මාසයේ දී කොළඹ ජාතික රෝහලේ දී ය.
උරහිස් ප්රදේශය විවෘත කර සිදු කරන ලද ශ්රී ලංකාවේ ප්රථම විවෘත හදවත් සැත්කමට ලක් වූ එම දැරිය අද සිය දරු මුනුපුරන් සමඟ සතුටින් කල්ගෙවන්නීය. ඇය ගාල්ලේ කිතුලම්පිටියේ පදිංචි හෙට්ටිආරච්චිගේ දෝන ෆිලෝමිනා මහත්මියයි.
පුත්තලම දිස්ත්රික්කයේ මාරවිල ෆිලෝමිනාගේ උපන් ගම විය. වර්ණකුලසූරිය ඇග්නස් ෆර්නැන්ඩු මහත්මියගේ කුසින් හෙට්ටිආරච්චි‌ගේ දෝන අගිස්තීනු අප්පුහාමි මහතාට දාව 1939 වර්ෂයේ දෙසැම්බර් මස 20 වැනි දින මූදුකටුව රෝහලේදී ඇය උපත ලැබුවාය. ඇයට සහෝදරියන් දෙදෙනකු හා සහෝදරයන් දෙදෙනකු සිටි අතර ඇය පවුලේ දෙවැන්නා වූවාය. කුඩා ෆිලෝමිනාට සිව් හැවිරිදි වියේදී පිය සෙනෙහස අහිමි වූවත් මව අඩුපාඩුවක් නොකර දරුවන් පස්දෙනා ඇති දැඩි කළාය. ඒ අවධිය ගැන ෆිලෝමිනා මෙසේ පවසයි,
“අපි කතෝලික ආගමේ. අපේ අම්මට සහෝදරයන් පස්දෙනෙක් හිටියා. වැලිමඩ පැත්තේ ව්යාපාරයක් කරන මාමා කෙනෙකුත් හිටියා. තාත්තා නැති වුණාට පස්සේ ඔවුන් තමයි අපේ පවුලම බලාගත්තේ. මම පාසල් ගියේ කටුනේරිය බාලිකා විද්යාලයට”
පාසලේදී යෙහෙළියන් හා හරි හරියට සෙල්ලම් කරන ෆිලෝමිනා දිනක් තම මවට පැවසුවේ සෙල්ලම් කරන විට පපුවේ මහන්සියක් දැනෙන බවයි. දැරිය කී දේ පිළිබඳ මවද අවධානයෙක් සිට ඇත. එනිසා සිය දියණිය ෆිලෝමිනාගේ හදවතේ ගැස්මේ වෙනසක් ඇති බව ඇයට දැනී තිබිණි. ඇයට ඒ බව දැනුණේ ෆිලෝමිනා තමන්ට තුරුළුව නිදාගන්නා අවස්ථාවලදී ය. අනෙක් දරුවන්ගේ හෘදයේ ස්පන්දනයට වඩා ෆිලෝමිනාගේ හෘද ස්පන්දනය වෙනස් බව තේරුම්ගත් මව ඒ ගැන වඩාත් අවධානයෙන් පසු වූවාය.
“මගේ පපුවේ ගැස්ම වැඩියි කියලා අම්මා කිව්වා. ටිකෙන් ටික මේ තත්ත්වය වැඩි වුණා. හුස්ම ගැනීමේ අපහසුතාවකුත් ඇති වුණා. ළඟපාත හිටිය දොස්තරලාගෙන් බෙහෙත් ගෙනාවා. ඒත් අඩු වුණේ නැහැ. දවසක් මට ලේ වමනේ ගියා. එදා අම්මා හරියට බය වුණා. මාම කෙනෙකුත් එක්ක ඉක්මනටම මාව මූදුකටුව රෝහලට අරගෙන ගියා,” ෆිලෝමිනා සිය බාල කාලය සිහි කරයි.
මූදුකටුව රෝහලේදී ඇය පරීක්ෂා කළ වෛද්යවරයා පවසා ඇත්තේ දැරිය කොළඹ ජාතික රෝහල වෙත ගෙන යා යුතු බවයි. එහිදී සිදු වූ දේ ගැන එවකට ජාතික රෝහලේ ජ්යෙෂ්ඨ ශල්ය වෛද්යවරයෙකු ලෙස සේවය කල පී.ඒ.පි.ජෝසප් මහතා පුවත්පතකට මෙසේ පවසා තිබිණි.
“මේ දැරිය මට හමු වුණේ 1949 වසරේ ජුනි මාසයේ දී. ඇය ඒ වෙන කොට අවුරුදු දහයක් වයසැති පාසල් දැරියක්. අම්මා සහ මාමා කෙනකු සමඟ කොළඹ ජාතික රෝහලට පැමිණ සිටියා. ඔවුන් අත මාරවිල වෛද්යවරයකු දුන් ලියුමක් තිබුණා. ඒ ලිපිය යොමු කරලා තිබුණේ එවකට කොළඹ ජාතික රෝහලේ ජ්යෙෂ්ඨ කායික රෝග වෛද්යවරයා වූ ජී.ආර්.හැන්ඩි මහතාට. ඒ ලිපියේ සඳහන් කරලා තිබුණා ඇයට උණ කැස්ස සහ ලේ වමනය යන රෝග ලක්ෂණ තිබෙන බව. ඒ නිසා ඇයට ක්ෂය රෝගය විය හැකියැයි එම වෛද්යවරයා අනුමාන කර තිබුණා. වෛද්යවරයා ක්ෂය රෝගයට අදාළ බෙහෙත් ලබා දී තිබුණත් බෙහෙත්වලට රෝගය පාලනය වන බවක් පෙනුණේ නැහැ. අපි මේ කුඩා දියණිය රෝහලට ඇතුළත් කරගෙන 19640 අංකය යටතේ රෝහලේ ලියාපදිංචි කළා.
වෛද්ය ජෝසප් පවසන්නේ ඇයට හුස්ම ගැනීමේ අපහසුතාවක් තිබූ බවයි. එමෙන් ම කම්මුල්ගාය හා පැපොල ද නිව්මෝනියාව ද කලින් අවස්ථාවල වැලඳී තිබූ බව ඔහු සඳහන් කරයි. වෛද්ය හැන්ඩි දැරිය පරීක්ෂා කළ පසු ශල්ය වෛද්ය ඇල්බට් සවර්ලිමුත්තු රාජසිංහම් මහතාට යොමු කර තිබේ. 27 බී යනුවෙන් එවකට හැඳින්වූ වාට්ටුවේ දී වෛද්ය රාජසිංහම් ඇය පරීක්ෂා කළ අතර වෛද්යවරයාගේ නිගමනය වූයේ ද ඇගේ රෝගය ක්ෂය රෝගය නොවන බවයි. දැරිය කායිකව ඉතා නිරෝගී බව ද වෛද්යවරයාගේ නිගමනය විය. නමුත් ඇගේ හෘද ස්පන්දනය විනාඩියකට වාර 98ක අසාමාන්ය තත්ත්වයක පැවතිණි. ඒ අනුව වෛද්යවරුන් නිගමනය කළේ ඇය ක් හදවතේ යම් අසාමාන්ය තත්ත්වයකින් පෙළෙන බවයි.
ජුනි මස 13 වැනි දින ලබාගත් එක්ස් කිරණ ඡායාරූපවලින් පෙනී ගියේ ඇගේ හෘද වස්තුවේ ඉදිමීමක් තිබෙන බවයි. වැඩිදුර පරීක්ෂණ වලින් හෙළි වී ඇත්තේ කලල අවස්ථාවේදී පෙණහැල්ලට රුධිරය සපයන කුඩා ධමනියක් උපතින් පසුවත් නොවැසී තිබීම හේතුවෙන් දැරියගේ හෘදයේ අසාමාන්ය තත්ත්වයක් ඇති වී තිබෙන බවයි. එම තත්ත්වය දිගින් දගටම පැවතීම නිසා පෙණහැල්ලට රුධිරය සපයන කුඩා නාළයක ලේ කැටියක් සිර වී ඇද්දැයි සැකයක් ද මතු වී තිබිණි. වෛද්යවරුන්ගේ නිගමනය වූයේ දැරිය හදිසි ශල්ය කර්මයකට භාජනය කළ යුතු බවයි.
ගැටලුව වූයේ ඇගේ උරස් කුහරය විවෘත කර එම සැත්කම කළ යුතු වීමයි. මින් පෙර මෙරට දී කිසිම රෝගියකු සඳහා එවැනි සැත්කමක් කර නැත. වෛද්යවරුන් මවට කියා සිටියේ මේ සැත්කම නොකළහොත් ඇගේ ජීවිතය අවදානම් බවයි. කෙසේ වෙතත් තමන්ට සිදු කරන්නට යන සැත්කමේ බරපතළකම ගැන කිසිදු අවබෝධයක් නැතිව සිටි මේ කුඩා දැරිය පසෙක සිටිය දී වෛද්යවරු මවටත් මාමලාටත් ඇගේ රෝගී තත්ත්වයත් කරන්නට යන සැත්කමේ භයානක තත්ත්වයත් විස්තර කළහ. දැරියගේ මවට අවශ්ය වූයේ ජීවිත අවදානමකින් සිටින සිය දියණිය කෙසේ හෝ වැඩි කාලයක් ජීවත් කරවීම බැවින් ඇය සැත්කම කැමැත්ත දුන්නාය.
ජුනි මස 17 වනදා සැත්කම සිදු කිරීමට තීරණය කෙරිණි. දැරිය ශල්යකර්මය සඳහා බඳුන් කර ඇත්තේ ශල්ය වෛද්ය රාජසිංහම් විසිනි. ඔහුගේ සහායට ශල්ය වෛද්ය පී.ඒ.පී.ජෝසප් මහතා සිටි අතර නිර්වින්දන වෛද්යවරයා ලෙස කටයුතු කර ඇත්තේ වෛද්ය ලැඩී ප්රනාන්දු මහතාය.
“හැමෝම සුපරික්ෂාකාරීව ශල්යකර්මය දෙස බලා සිටියා. ඉතිහාසගත මොහොත උදා වුණා. දැරිය දකුණු ඇළයට හාන්සි කරවා වම් අත ඉස්සරහට නවලා උරපතු ඇටය පසුපසට ඇදෙන විදියට තිබ්බා. උරහිස් අසල සිට වෛද්ය රාජරත්නම් හතර වැනි ඉළ ඇටය දක්වා ඇදේට ඉරක් කැපුවා. උරපතු ඇටය පේෂිවලින් නිදහස් කරලා අන්තර් පර්ශුක කැපුමක් දාලා හෘදයත් පෙණහැල්ලත් අතර ඇති පටලයත් මතු කරගෙන ශල්යකර්මය සිදු කළා. ඒ ශල්යකර්මයට පැය දෙකක් සහ විනාඩි 45ක කාලයක් ගත වුණා.
ශල්යකර්මය අතරතුර උරස් කුහරයේ දාරයේ ඉරීමක් ඇති වෙලා එය ගැටගසා රුධිර වහනය නවත්තන්නත් අපට සිදු වුණා. ශල්ය කර්මය සාර්ථක වුණා. කිසිම අතුරු ආබාධයක් නැතිව ෆිලෝමිනා සුවය ලැබුවා. මේක දැවැන්ත ජයග්රහණයක්. අප සියලු දෙනාම ඒ සතුට වින්දා.” යැයි ජෝසප් වෛද්යවරයා සඳහන් කර ඇත.
එදා කළ ශල්යකර්මයේ කැළැල් තවමත් ඇගේ සිරුරේ ඉතිරිව තිබේ. ඇය පවසන්නේ උරස් කුහරය විවෘත කළ තුවාලයට මැහුම් 28ක් යොදා තිබූ බවයි. කුඩා දැරියකව සිටි ඇයට එකල ඒ සැත්කම ගැන ලොකු වැටහීමක් තිබුණේ නැත. ඇය පවසන්නේ සැත්කම ගැන කී විට තමන් ඊට අකමැති වූ බවයි. නමුත් අම්මාත් මාමලාත් මේ ගැන කරුණු පැහැදිලි කළ බවත් ඇයට මතකය.
“ඒ කොහොම වුණත් අම්මාත් මේ සැත්කම ගැන බයෙන් ඉන්න ඇති. සැත්කම කරන්න ඉස්සෙල්ලා අම්මා මගේ හඳහන බැලෙව්වා. ඒක බලපු කෙනා දිනයක් කියලා ඒ දවසට ලොකු අපලයක් තියෙනවා කියලා තිබුණා. හරියටම ඒ දවසට තමයි සැත්කම කරන්න දින දීලා තිබුණේ. පස්සේ අම්මා වෛද්යවරුන්ට කිව්වා සීයා එන තුරු මේ සැත්කම කරන්න විදියක් නැහැ, ඒ නිසා දවස් කිහිපයක් කල් දාමු කියලා. මුලින්ම වෛද්යවරුන් ඒකට කැමැති වෙලා නැහැ. නමුත් පස්සේ කැමති වුණා. අපලය තිබුණු දවස පන්නලා සැත්කම කරන්න දිනය දාගන්න අම්මට පුළුවන් වුණා.
සැත්කමට පෙර සහ පසුව වාට්ටුවේ නැවතී සිටි කාලයේ වූ යම් යම් දේ ෆිලෝමිනාට හොඳින් මතක තිබේ. කොළඹ වෛද්ය විද්යාලයේ ඉගෙනුම ලබන වෛද්ය සිසු සිසුවියන් රැසක් ඇය පරීක්ෂා කිරීමට පැමිණි බවත් ඔවුහු ඇගෙන් නොයෙක් ප්රශ්න ඇසූ බවත් ඇය සිහිපත් කරයි. මාස හතරක් පමණ රෝහලේ නැවතී සිටි බව ෆිලෝමිනා පවසයි.
වාට්ටුවේ පමණක් නොව රෝහලේ ම සෑම සියලු දෙනකුගේ ම ආදරය දිනාගත් ෆිලෝමිනා බැලීමට ගමේ පල්ලියේ පියතුමන්ලා ද පැමිණ ඇත. ඔවුන් ඇයට දේවාශිර්වාද ද පැවැත්වූයේ ඉක්මන් සුවය ප්රාර්ථනා කරමිනි. සැත්කමින් පසු ද වෛද්යවරුන්ගේ සහ වෛද්ය ශිෂ්යයන්ගේ අවධානය ඇයට තිබිණි.
ඇය ඒ ගැන මෙසේ පවසයි.
“හැමෝම මා ගැන සොයා බැලුවා. සාත්තුවට හිටියේ ජර්මන් ජාතික සිස්ටර්ස්ලා, මදර්ස්ලා. ඒ අය මට හරි ආදරෙයි. තවත් ළමයි ගොඩකුත් වාට්ටුවේ හිටියා. මම බයේ අඬන කොට සිස්ටර්ස්ලා කියනවා පූසි වගේ අඬන්න එපා කියලා. 29 වැනි වාට්ටුවේ ටික දවසක් ඉඳලා මාව 12 වාට්ටුවට දැම්මා. සැත්කම කරන්න කලින් දොස්තරලා වෙන්න ඉගෙන ගන්න අය මාව වට කරගෙන විස්තර ඇහුවා. මට මතකයි සැත්කම කළාට පස්සෙත් ඒ අය නිතර නිතර ඇවිත් මාත් එක්ක කතා කරනවා.
සැත්කම කරන ආකාරය වීඩියෝ කරපු එක ටීවී එකක දාලා ඒ අයට පෙන්නුවා. ඒ වීඩියෝව පෙන්වන වේලාවෙ මට එතැන වාඩි වෙලා ඉන්න කියලත් කිව්වා. මමත් ඒ වීඩියෝ සියල්ල බැලුවා. එයාලා මගෙන් කාපු බීපු දේවල් ගැන ඇහුවා. සමහර වෛද්යවරුන් මට කිව්වා මම ඉස්සන්සහ බිත්තර වැඩිපුර කාපු නිසා තමයි මෙහෙම ප්රශ්නයක් වුණේ කියලා. මම පුංචි කාලේ වැඩිය බත් කන්න කැමති නැහැ කියලා අම්මා කියනවා. ඉස්සොයි බිත්තරයි තමයි වැඩිපුර කාලා තියෙන්නේ. මට පස්සේ තවත් දෙදෙනකුට මේ සැත්කම කරලා තිබුණා. එක් කෙනෙක් හාමුදුරු කෙනෙක්.”
සැත්කමින් සති කිහිපයකට පසු පූර්ණ සුවය ලැබූ ෆිලොමිනා යළි පාසල් යෑමට සූදානම් වූවාය. නමුත් ඇය සැත්කමින් පසුව ගියේ මාරවිල කන්යාරාමයටය. පාසලේ දී සැත්කම ගැන දැනගත් ඇගේ මිතුරියන් පුදුම වූ බවද ඇය කෙරෙහි වඩාත් ළෙන්ගතු වූ බව ද ඇය පවසයි.
“දවසක් පන්තියට ආපු ගුරුතුමියක් මම වරදක් කළා කියලා මගේ පිටට පාරක් ගැහුවා. ළමයි ඒ වේ කෑ ගහලා කිව්වා එයාගේ පිටට ගහන්න එපා කියලා. ගුරුතුමිය දැනගෙන හිටියේ නැහැ මට සැත්කමක් කර තිබූ බව. පසුවදා අම්මා පන්තියට ඇවිත් ඒ ගුරුතුමියට මගේ තත්ත්වය කිව්වා. ගුරුතුමිය ඒ ගැන ගොඩක් කනගාටු වුණා. කොහොම වුණත් මට පාසල් යන්න පුළුවන් වුණේ නව වැනි ශ්රේණියට විතරයි.“
1959 වර්ෂයේ ජුනි 21 වැනිදා ෆිලෝමිනාගේ විවාහය සිදු විය. ඒ ගාල්ලේ පදිංචි කෝදාගොඩ කණ්ඩම්බිගේ ජයනන්ද මැග්නස් සමඟය. ඔහු ධීවර දෙපාර්තමේන්තුවේ රැකියාවක නිරතවූ අයෙක් විය. විවාහයෙන් පසු යුවළ ගාල්ලේ කිතුලම්පිටියේ පිහිටි මහගෙදර පදිංචියට ගියෝය.
“වෛද්යවරුන් පසුව අම්මට කියලා තිබුණා සැත්කමේ කිසිම ප්රශ්නයක් නැහැ කියලා. ඒ වගේම මට සාමාන්ය ජීවිතයක් ගත කරන්නත් විවාහ වෙන්නත් පුළුවන්යැයි කියා තිබුණා. අපට දරුවන් හතර දෙනකු ලැබුණා. මේ දරුවො හතර දෙනාම ලැබුණේ නිවසේදී. දැන් ඒ දරුවන් හතර දෙනාටම දරුවන් හතර දෙනෙකුත් ඉන්නවා.
අදින් වසර තුනකට පෙර ඇගේ සැමියා මියගියේය. දරුවන් සමඟ දවස ගෙවනා ෆිලෝමිනා මහත්මිය පවසන්නේ තමන්ට කිසිදු අපහසුතාවක් නැති බවය. ගෙවුණ කාලය තුළ බරපතළ රෝගී තත්ත්වයක් නොතිබූ බව ඇය කියන්නේ සතුටිනි.
එස්. ලොකුකරවිට
ඡායාරූප - කරාපිටිය සමූහ
-Silumina-
Posted On Tuesday, 06 October 2020 08:55 Written by

සම­තු­ලි­තාව සහ සහ­ජී­ව­නය සොබා දහමේ ඇති අපූරු සංසි­ද්ධි­යකි. ගොවි­තැන යනු මෙම පාරි­ස­රික නිය­තීන් අපූ­රු­වට ගළපා ගනි­මින් සිදු කළ යුතු කර්මා­න්ත­යකි. ගොවි­තැන් කට­යු­තු­ව­ලදී ගොවින් මුහුණ දෙන විවිධ පළි­බෝධ හානි ජය ගැනී­මට සොබා දහ­මෙන්ම ලබා දී තිබෙන අසි­රි­මත් ප්‍රති­කාර සොබා­ද­හමේ තුලි­ත­තා­ව පෙන්වන හොඳම සාධ­කයි. ගොවි­තැන ජය ගැනී­මට රසා­ය­නික තෙල් පොහො­රම වුව­මනා යැයි පව­තින මතය පුස්සක් බවට පත් කරන මේ ප්‍රති­කා­ර­වල ශක්තිය බොහෝ දෙනෙක් නොදනිති. කෘමි­නා­ශක වෙනු­වට සොබා දමේ අපූරු නිපැ­යුම් වන ගහ­කොළ පැළෑ­ටි­වල පස් පංගු­වෙන් සකසා ගන්නා ප්‍රති­කා­ර­ව­ලින් මෙම පළි­බෝධ හානි මැඬී­මට ඇති හැකි­යාව ඔබ­ටත් අත්හදා බැලිය හැකියි.

පළි­බෝධ හානි මැඬ­ලීම සඳහා ශාක සාර­යෙන් සකසා ගත හැකි පළි­බෝධ නාශක පරි­ස­ර­යට හිත­කර මෙන්ම ගොවි­යාට මුදල් ද ඉතිරි කර ගත හැකිය. එමෙන්ම අස්වැන්න ආහා­ර­යට ගැනී­මෙන් නිද­න්ගත රෝගා බාධ ව්‍යාප්තිය අවම කිරි­මට සාර්ථක පිළි­ය­මක් ද වෙයි. සෞභා­ග්‍යයේ දැක්ම රජයේ ජාතික වැඩ­ස­ට­හ­නට සම­ගා­මීව විද්‍යා හා තාක්ෂණ අමා­ත්‍යාං­ශය මඟින් ක්‍රියාත්මක කර ඇති ගොවි ප්‍රජාව කාබ­නික කෘෂි­ක­ර්මා­න්ත­යට නැඹුරු කිරිමේ එක් උත්සා­හ­යක ප්‍රති­ඵ­ල­යක් ලෙස ඇහැ­ටු­වැව විදාතා සම්පත් මධ්‍ය­ස්ථා­නයේ විද්‍යා හා තාක්ෂණ නිල­ධාරි හේමන්ත වන්නි­නා­යක මහ­තාගේ සංවි­ධා­න­යෙන් ආණ­ම­ඩුව කොට­වෙ­හෙර විදාතා සම්පත් නිල­ධාරි එන්.පී.පී සුනෙත් මහ­තාගේ සම්පත් දාය­ක­ත්ව­යෙන් පැවති වැඩ­මු­ළු­ව­කින් ගොවි ප්‍රජ­වට දුන් මේ දැනුම ඔබ­ටත් ඔබේ ගෙව­ත්තට වගා බිමට රැගෙන යන්න පුළු­වන්.

පණු හානි­යට

කොහොඹ කොළ හා කරඳ කොළ අමු ගොම දියර සමඟ මිශ්‍ර කර දින 14ක් පල් කර තබා ඉසින්න.

කෘමි හානි­යට

• සුදු ලූනු ග්රෑම් 100ක් සහ සබන් ග්රෑම් 10ක් සිහින්ව අඹරා ජලය ලීටර් ½ක ට මිශ්‍ර කර පැය 24ක් තබා එම මිශ්‍ර­ණ­යට ජලය ලීටර් ½ක් නැවත එකතු කර වගා­වට ඉසීම යෝග්‍ය­යයි.

• සුදු­ ලූනු ග්රෑම් 50ක් සිහින්ව අඹරා වතුර ලීටර් 1කට මිශ්‍ර කර ඉසින්න

කුඩි­ත්තන්ට සහ කොළ හකු­ළන දළ­ඹු­වන්ට

සුදු ­ලූනු ග්රෑම් 100ක් අඹරා භූමි­තෙල් තේ හැදි දෙක­කට කල­වම් කර ජලය ලීටර් 1ක් හා සබන් ග්රෑම් 50කට මිශ්‍ර කර පැය 24ක් තබා පෙරන්න. ඉන් පසු හතර ගුණ­යක් තනුක කර ඕනෑම වගා­ව­කට ඉසිය හැකිය.

කූඹීන්, වේයන් සහ නයි කූඹීන්ට

අනෝදා ඇට පතක් කොටා අඹරා ජලය ලීටර් 1කට දිය කර පෙරා ගත් දිය­රය ඉසින්න.

කුඩි­ත්තන්, පැළ කීඩෑ­වන්, සුදු මැස්සන්ට

වතුර ලීටර් 2කට අනෝදා කොළ ග්රෑම් 500ක් එක් කර ළිපක තබා රත් කරන්න. ඉන් පසු ජලය ලිටර් ½ක් දක්වා හිඳෙන්න හරින්න. පසුව පෙරා එයට ජලය ලීටර් 2ක් දමා මිශ්‍ර කර වගා­වට ඉසින්න.

ඉල් මැස්සන්, කොළ කන දළ­ඹු­වන් සහ ගෙඩි විඳින පණු­වන්ට -

තෝර මුල් ග්රෑම් 50ක් ගෙන සබන් ග්රෑම් 10ක් සමඟ කොටා ගෙන එයට ජලය ලීටර් 1ක් දමා හොඳින් දිය කර ගන්න. ඉන් පසු හානි කර ඇති පත්‍ර­වල උඩ සහ යටට හොඳින් ඉසින්න.

ඉල් මැස්සාට තවත් ප්‍රති­කා­ර­යක්

• කල­වැල් යුෂ ඉතා ස්වල්ප ප්‍රමා­ණ­යක් පැණි හෝ සීනි ද්‍රාව­ණ­ය­කට මිශ්‍ර කර එයින් රෙදි කැබලි පොඟවා පන්ද­ලමේ තැනින් තැන එල්ලන්න.

• අමු ඉඟුරු සහ සුදු ­ලූනු කොටා එම යුෂ මේස හැඳි 5කට ජලය ලීටර් 1ක් මිශ්‍ර කර ඉසින්න.

සොල­නේසි කුලයේ කොළ හැකි­ළෙන රෝග­යට

ගඳ­පාන, ගන්සූ­රියා සහ ඇල්බී­සියා කිලෝ­ග්රෑම් 1 බැගින් ගෙන අමු ගොම කිලෝ­ග­රෑම් 1කට මිශ්‍ර කර ගෝණි­ය­කට දමා කට ගැට ගසා එම ගෝණිය ලොකු බැර­ල­ය­කට දමා ඒ මත ලොකු ගලක් තබා ජලය ලීටර් 20ක් දමා දින 21ක ට පසු එම දිය­ර­යෙන් ලීටර් 1කට ජලය ලීටර් 3ක් මිශ්‍ර කර ඉසින්න.

මයි­ටා­වන්ට සහ පැළ මැක්කන්ට

මැටි භාජ­න­ය­කට ජලය ලීටර් 1ක් දමා හොඳි­න් උණු කර ගන්න. එයට පොඩි කර ගත් රතු ලූනු කිලෝ­ග්රූම් 1ක් දමා රෙදි කඩ­කින් කට ගැට ගසා පැය 24ක් තබා පෙරා ගන්න. පෙරා ගත් දිය­ර­යට ජලය ලීටර් 10කට මිශ්‍ර ­කර ඉසින්න.

අඹ­න්පොළ විශේෂ - සකු­න්තලා ජය­සිංහ

Posted On Wednesday, 16 September 2020 09:36

දරුවන් තිදෙනාට ආහාර දෙන්න බැරි නිසා පාසල් එවන්න බැරි බව විදුහල්පතිට මවක් විසින් දන්වයි..
තම දරුවන් තිදෙනාට කුසට ආහාර වේලක් ලබාදිමට නොහැකි තත්ත්වයක් මත තම දරුවන් තිදෙනා පාසලට එවිමට නොහැකි බව දුෂ්‍යය අබාධිත මවක් තමන් වෙත ලිපියක් යොමු කර ඇති බව ගිනිගත්හේන මධ්‍යම මහා විදයාලයේ විදුහල්පති උපුල් ඉන්ද්‍රජිත් මහතා පැවසිය.

ගිනිගත්හේන බෝගල්කන්ද නිකතැන්නේ පදිංචි නිරෝෂා ප්‍රියංගනි නැමති 38 හැවිරිදි තිදරු මව උපතින්ම දුෂ්‍යය අබාධ රෝගයෙන් පෙලෙන අතර ඇගේ සැමියා මිට වසර දෙකකට පමණ ප්‍රථම හැටන් ප්‍රදේශයේ පෞද්ගලික සමාගමක කම්කරුවෙකු වශයෙන් සේවය කරමින් සිටියදි ඔහුගේ හිස මතට ගලක් පෙරලිමෙන් ජිවිතක්ෂයට පත් වි ඇත.

සැමියා සේවය කල පෞද්ගලික ආයතන විසින් තමන් පදිංචි නිවස ඉදි කර දුන් බවත් , අසල්වාසින්ගේත් නැ හිතවතුන්ගෙත් , රජය මගින් ලබාදෙන සමෘද්ධි සහනාධාර මතත් තම දියණියක් දෙදෙනා සහ පුතාව රැක බලාගෙන දැඩි ආර්ථික අපහසුතා මැද්දේ පාසල් යවන බවයි නිරෝෂා ප්‍රියංගනි මහත්මිය පවසන්නේ.

නිරෝෂා ප්‍රියංගනි මහත්මියගේ වැඩිමහල් දියණිය ගිනිගත්හේන මධ්‍යම විදයාලයේ 6 ශ්‍රේණියේ අධ්‍යාපනය ලබන අතර , ඇයගේ තවත් දරුවන් දෙදෙනෙක් ගිනිගත්හේන ප්‍රාථමික විද්‍යාලයේ 1 සහ 2 ශ්‍රේණි වල අධ්‍යාපනය ලබමින් සිටියි.

ගිනිගත්හේන මධ්‍යම මහ විද්‍යාලයේ සහ ප්‍රාථමික අංශයේ ගුරුවරුන් විසින් ලබාදෙන ආහාර පාන එම ළමුන්ට පාසල් කාලයේදි ලබාදෙන බවත් , එය තාවකාලික විසදුමක් නිසා එම ළමුන් තිදෙනාගේ පාසල් දිවිය රැක බලා ගැනිමට කිසියම් අයෙකු හෝ අයතනයක් ඉදිරිපත් වන ලෙසයි විදුහල්පති උපුල් ඉන්ද්‍රජිත් මහතා ඉල්ලා සිටින්නේ.

වැඩිමහල් දියණිය නිවසේ වැඩ කටයුතු සිදු කර ගනිමින් තම මව, නැගණිය සහ සොහොයුරා රැක බලා ගනිමින්  පාසල් යන බවත්, ගුරුවරුන් පාසල් දිනයන් හිදී ඇයට අවශ්‍ය අහාර ලබා දෙනමුත්  පාසල් නිවාඩු කාලයේදි තමන් විවිධ දුෂ්කරතාවයන්ට මුහුණ පා සිටි බවයි නිරෝෂා ප්‍රියංගනි මහත්මිය කියා සිටින්නේ.

තිදරු මවගේ ලිපි ලද විගස ගිනිගත්හේන මධ්‍යම මහ විද්‍යාලයේ විදුහල්පතිවරයාගේ උපදෙස් මත එම විදුහලේ නියෝජ්‍යය විදුහල්පතිනි ගයානි වික්‍රමසිංහ මහත්මිය (09) දින එම නිවසට ගොස් මේ පිලිබදව සොයා බැලිමක්ද සිදු කරනු ලැබුහ.

Posted On Thursday, 10 September 2020 09:14 Written by
Page 7 of 22