ඊයෙ (02) ඔහු ජීවිතයෙන් සමුගත්තේය.

ශ්‍රී ලංකාවේ මේ දක්වාම ඇත්තේ එකම එක්මෝ යන්ත්‍රයක් පමණි. එය සවිකර තිබෙන්නේ

කරාපිටිය ශික්ෂණ රෝහලේ නිසා ඔහු කරාපිටිය ශික්ෂණ රෝහලේ දැඩි සත්කාර ඒකකයට යොමුකර තිබිණි.

පුරා වසරකට වැඩි කාලයක් කොරෝනා වසංගතය මෙරට වර්ධනය වෙමින් තිබුණ ද නිව්මෝනියා රෝගය උත්සන්න වී ඔක්සිජන් හුවමාරුව ඇණහිටින රෝගීන්ගේ ජීවිත බේරාගැනීමට භාවිතා කරන එමෝ යන්ත්‍ර මෙරට ඇත්තේ එකක් පමණක් වීම බරපතල ගැටලුවකි.

කොරෝනා ආසාදිත පුද්ගලයකුගේ නිව්මෝනියා

තත්වය උත්සන්න වූ විට වෙන්ටිලේස්ටර් භාවිතා කරන අතර එමගින් හුස්ම ගැනීම පහසු කළ ද රුධිරයේ කාබන්ඩයොක්සයිඩ් හා ඔක්සිජන් හුවමාරුව නිසි පරිදි සිදු නොවන අවස්ථාවල දී මෙම යන්ත්‍රය භාවිතා කිරීම සිදුකරයි.

 

කොරෝනා ආසාදිත පුද්ගලයකුගේ නිව්මෝනියා

තත්වය උත්සන්න වූ විට භාවිතා කරන අතර එමගින් හුස්ම ගැනීම පහසු කළ ද රුධිරයේ කාබන් ඩයොක්සයිඩ් හා ඔක්සිජන් හුවමාරුව නිසි පරිදි සිදු නොවන අවස්ථාවල දී මෙම යන්ත්‍රය භාවිතා කිරීම සිදුකරයි.

එය ඉතාමත් සංකීර්ණ ක්‍රියාවලියකි. ශිරාවක්

ඔස්සේ සිරුරේ ඇති රුධිරය ඉවත් කර එහි කාබන් ඩයොක්සයිඩ් ඉවත්කර ඔක්සින් රුධිරයට එකතුවීමට සළස්වා ධමනියක් තුළට යළි රුධිරය ඇතුළු කිරීම සිදුකරයි. මෙම ක්‍රියාවලිය සඳහා භාවිතා කරන එක්මෝ (EKMO) යන්ත්‍රය (Extra corporeal membrane Oxygenation) වරකට භාවිතා කළ හැකිවන්නේ එක් රෝගියකු සඳහා පමණි.

කොරෝනා වසංගතය ඇතිවීමට පෙර කරාපිටිය

ශික්ෂණ රෝහලේ සවිකරන ලද මෙම යන්ත්‍රය මී උණ රෝගීන් කිහිප දෙනකු සඳහාත් කොළඹ දී

පිහිනුම් තටාකයට වැටී ක්ලෝරීන් පෙවී අසාධ්‍ය

තත්වයට පත්වූ සිසුවියක සඳහාත් භාවිතා කර

තිබිණි.

එම යන්ත්‍රය එක් වරකට භාවිතා කළ හැක්කේ එක් රෝගියකු සඳහා පමණි. එක් රෝගියාගෙන්

රෝගියාට එහි භාවිතා වන නාල පද්ධතිය

වෙනස්කරන බවත් වැඩිහිටි රෝගීන් සඳහා සහ

ළමා රෝගීන් සඳහා වෙනස් වූ නාල පද්ධතියක් ඇති බවත් එම එක් පද්ධතියක් සඳහා රුපියල් ලක්ෂ 10ක් වැනි අධික මුදලක් වැයවන බවත් වෛද්‍යවර කියති.

ශ්‍රී ලංකාවේ ඇත්තේ මෙවැනි එකෝ යන්ත්‍ර එකක් පමණක් වුව ද ලෝකයේ බොහෝ රටව එක්මෝ ඒකක රෝහල ස්ථාපිත කර තිබෙන බවත් මෙවැනි වසංගත තත්වක දී ඒවා විශාල වශයෙන් ප්‍රයෝජනවත් වූ බව නොරහසකි.

නමුත් ශ්‍රී ලංකාවේ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ මෙවැනි

අත්‍යාවශ්‍ය උපකරණ ප්‍රමාණවත් තරම් නොමැතිවීමත් වසංගත තත්වයකවර්ධනය වූ

අවස්ථාවක දී පවා එවැනි උපකරණ

නොගෙන්වීමත් බරපතල ගැටලුවකි.